علم زلزله‌شناسی مبتنی بر جمع آوری اطلاعات لرزه ای و تجزیه و تحلیل آنها می باشد. از این رو، نقش شبکه های لرزه نگاری در توسعه این علم و دانش بشر از خصوصیات لرزه خیزی مناطق مختلف کره زمین بسیار حائز اهمیت می باشد. از این رو، با توجه به نیاز کشور به اطلاعات کامل تر زمین لرزه ها جهت مطالعات پیشرفته و دقیق زلزله شناسی، تاسیس شبکه لرزه نگاری باند پهن از ابتدای تاسیس پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله مورد توجه بوده است. در همین راستا در سال ۱۳۷۶ اولین ایستگاه های لرزه نگاری باند پهن کشور در آشتیان، نائین، هشتگرد و زاهدان راه اندازی شده است. داده های ثبت شده در ایستگاه ها لرزه نگاری این شبکه از طریق سیستم مخابرات ماهواره ای به مرکز شبکه واقع در ساختمان مرکزی پژوهشگاه در تهران ارسال می شوند.
تا پایان فاز اول توسعه شبکه در سال ۱۳۹4 تعداد کل ایستگاههای فعال مرکز شبکه به 25 ایستگاه رسیده است که بصورت پیوسته فعالیتهای لرزه ای فلات ایران را ثبت می کنند. این شبکه با استفاده از دستگاههای پیشرفته لرزه نگاری باند پهن و امکان ارتباط مستقیم ماهواره ای، تعیین محل دقیق و میزان بزرگای زلزله در مدت زمان کوتاهی پس از وقوع را میسر ساخته است. در حال حاضر جهت افزایش دقت مطالعات پیشرفته زلزله شناسی و توسعه سامانه های تحلیل سریع زمین لرزه ها (مانند سامانه های تخمین خسارت و هشدار سریع)، که نقش بسیار مهمی در پیشگیری و مدیریت بحران زمین لرزه ها دارند، فاز دوم توسعه شبکه در حال اجرا است.
شبکه لرزه نگاری باندپهن، در راستای شناسایی مناطق اصلی زلزله خیز و سازوکار زمین لرزه ها در کشور طراحی و راه اندازی شده است و اهداف زیر را دنبال می نماید:
توزیع ایستگاه های موجود درمرکز ملی شبکه لرزه نگاری باند پهن ایران
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله می باشد.
